Safranbolu hepimizin bildiği gibi Osmanlı devleti’nin mimari yapısını yansıtmakta. Misafire ev yaşamına değer veren türk kültürüne göre ev sadece yemek yenilen gece yatmak için kullanılan bir yapı değildir.Türk kültüründe ev ataların mirası olan iyi kötü bütün olayların yaşandığı düğünlerin olduğu kutsal olduğuna inanılan bir mimari yapıdır hatta mimari yapı dememiz bile ruhuna aykırı kaçar kısaca kutsal ocak demeliyiz.

Bu düşüncelerle yoğurulmuş Türk insanları evide yaşan bir varlık olarak görmüştür.Türk kültüründe ev sevgisi belkide dünyadaki hiçbir milletin kültüründe bu kadar yoktur. Ev denildiğinde aklımıza direk 4 tarafı duvarla çevrili bir mekan aklımıza gelmez. Aklımıza aile bireylerini bir arada tutan sevgi, bağ yaşanılan anılar ve yaşanılacak olan anıların geçtiği bir kutsal  mekan aklmıza gelir.

Evi olmayan her Türk ailesinin tek ve öncelikli amacı ev sahibi olmaktır.bu konuda deyimlerimizde mevcuttur. Dünyada mekan ahirette iman gibi uzun lafın kısası biz Türklerde evin yeri bir başkadır.Canlı bir varlıktır.

İşte bu kadar öneme sahip olan evi Türkler gelişi güzel yapmamış.bizzat kültürlerimiz yaşayışıyımızı yani kendimizi yansıtmışızdır. Yabancı bir sosyolog sadece safranbolu evlerini incelediğinde Türkler hakkında kitap yazabilecek seviyeye gelebilir.Biraz mubalada olsa şu bir gerçekki evler bizi yansıtmakta bizde evleri yansıtmaktayız.

SAfranbolu evlerin sahibi osmanlı devletin son devlerinde yaşamış hali vali yerinde olan insanların kurduğu mütavazi bir türk şehiridir.Evler genelge 2 katlı avlusu olan ama evlerin kapıların avluya oradan sokağa açılan.Haremlik selamlık uygulamanın olduğu güneşi tam olarak olan iyi dizaynın yapıldığı esteteğin ön planda olduğu jkalabalık Türk ailesini ve müsafileri rahat etirebilecek derecede büyük konforlu bir yapıya sahiptir.

Bir daha ki yazımda evler hakkında ayrıntılı bilgi vermeye çalışacağım